طبق گفته یک دانشمند روسی در پاسخ به این سؤال به ظاهر غیرممکن که چگونه جوانی ابدی به دست می‌آید، ممکن است در واقع فقط چیزی در آب وجود داشته باشد؛ یا اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم وی معتقد است پاسخ این سؤال در یخبندان دائمی سیبری پنهان است. می‌توانید وی را دیوانه خطاب کنید؛ اما طبق گفته دکتر آناتولی بروچکو، یک باکتری ۳٫۵ میلیون ساله که در سیبری زندگی می‌کند، نزدیک‌ترین چیز به یک چشمه جوانی است که جهان تا به حال به خود دیده است. مسئله عجیب‌تر و دیوانه‌وارتر این است که بروچکو داوطلبانه خواسته تا نقش یک موش آزمایشگاهی را بازی کند. وی طی ۲ سال اخیر این باکتری قدیمی را به خود تزریق کرده است. این نمی‌تواند پایان بدی باشد.
دکتر بروچکو، رئیس گروه دپارتمان یخ‌شناسی در دانشگاه دولتی مسکو، در حالی که مشغول کار در اطراف کوهستان ماموت در منطقه یاکوتیای سیبری در سال ۲۰۰۹ بود، به طور تصادفی با باکتری‌هایی مواجه شد که عمیقاً در تکه‌هایی از زمین یخ‌زده قرار داشتند. بروچکو و تیمش باکتری‌های موجود را مورد بررسی قرار دادند. پس از کشف دی‌ان‌ای باکتری، به آن‌ها اجازه داده شد تا علت زنده ماندن طولانی این باکتری را دقیق‌تر تجزیه‌وتحلیل کنند. آن‌ها امیدوارند این تجزیه‌وتحلیل به آن‌ها کمک کند تا مکانیسم دقیقی که ژنوم باکتری را نه تنها به مدت ۳٫۵ میلیون سال، بلکه در یک حالت دائمی و عمیق یخ‌زده نگه‌داشته، کشف کنند.
بروچکو علاوه بر تست این باکتری بر روی خود، آن را به یک موش زنده، مگس‌های میوه و یک سری محصولات کشاورزی تزریق کرد که هرکدام از آن‌ها پس از تزریق، اثرات مثبت و قابل‌توجهی نشان دادند. در مورد موش، ماده‌های مسن‌تری که باکتری باسیل اِف (Bacillus F) به آن‌ها تزریق شده بود، توانستند مجدداً زاد‌وولد کنند. این در حالی است که قبلاً بدنشان این توانایی را از دست داده بود.
بروچکو به نشریه سایبرین تایمز گفت: «ما آزمایش‌های زیادی بر روی موش و مگس‌های میوه انجام دادیم و تأثیر پایدار باکتری‌ها بر طول عمر و باروری آن‌ها را مشاهده کردیم؛ اما هنوز نمی‌دانیم این باکتری دقیقاً چگونه عمل می‌کند. در واقع، به عنوان مثال ما نمی‌دانیم که آسپرین چگونه عمل می‌کند، ولی میدانیم که عمل می‌کند».
پس از آزمایش موفقیت‌آمیز باکتری بر روی موش‌ها، بروچکو تصمیم گرفت تا باسیل اِف را به خود نیز تزریق کند و «اکسیر جوانی» را به طور مؤثر به کار گیرد. این دکتر پس از ۲ سال تزریق، اظهار داشت می‌تواند به مدت طولانی‌تر و بدون خستگی کار کند. همچنین وی توانسته از ابتلا به آنفولانزا در این مدت جلوگیری کند. پاسخ این سؤال که آیا باسیل اِف واقعاً مسئول سلامتی وی هست یا خیر، هنوز در حد حدس و گمان است. با این حال بروچکو معتقد است این باکتری‌ها در کوتاه‌مدت هیچ آسیبی به وی نرسانده‌اند؛ اما هیچ‌گونه ایده‌ای ندارد که این باکتری‌ها در بدن وی چه می‌کنند.
بروچکو افزود: «این یخبندان دائمی در حال ذوب شدن است و من حدس می‌زنم که این باکتری‌ها وارد محیط‌زیست و آب شده باشند، در واقع مدتی است که این باکتری‌ها از طریق آب وارد بدن مردم یاکوتی شده است. به نظر می‌رسد این افراد بیشتر از ساکنین کشورهای دیگر عمر می‌کنند؛ بنابراین هیچ خطری برای من وجود دارد».
علی‌رغم این بیانیه تا حدودی گمراه‌کننده، بروچکو معتقد است که دوز درست باسیل اِف ممکن است به مردم اجازه دهد که زندگی طولانی‌تر و سالم‌تری داشته باشند. با کمک چنین کشف مهمی، بروچکو و همکارانش توانستند حمایت لازم برای ادامه تجزیه‌وتحلیل و آزمایش‌های این باکتری و ترکیبات آن را به دست آورند. اگرچه پزشکان و دانشمندان همکار بروچکو این نتایج را یک هیجان علمی و اکسیر جوانی می‌نامند؛ اما ظاهراً وی برای دریافت کمک و حمایت گسترده برای ادامه تحقیقاتش، به مشکلی برنخواهد خورد.
