ایران سراسرش پر است از شگفتی ها و زیبایی هایی که شاید هنوز هم برای خیلی از مردم ناشناخته باشد، در هر گوشه از ایران می توان شهری، دیاری یا روستایی پیدا کرد که تو را شگفت زده کند.
در روز ملی روستا تصمیم گرفته است تا شما را با برخی از روستاهای شگفت انگیز ایران آشنا کند البته ما قبلا هم ۱۰ روستای منحصر به فرد در کوهستان های ایران را به شما معرفی کرده ایم، اما در این مطلب به سراغ روستاهای شگفت انگیز ایران رفته ایم.
روستای شگفت انگیز سرآقا سید
روستای سرآقا سید از روستاهای دهستان موگویی بخش شوراب شهرستان کوهرنگ می‌باشد. این روستا با معماری زیبا و سنتی پلکانی یکی از روستاهای شگفت کشور است. خانه های این روستا از خشت و گل ساخته شده و فضایی ساده و صمیمی را بوجود آورده است. معماری این روستا به گونه‌ای است که حیاط هر خانه پشت بام خانه زیرین می باشد.
منازل به صورت زنجیر به هم متصل اند و پیوستگی خاصی بر آنها حاکم است. در تابستان جمعیت روستا به حداکثر خود یعنی حدود ۳هزار نفر و در زمستان حداکثر به ۵۰۰ نفر می رسد. وجه تسمیه این روستا نیز به خاطر امامزاده ای است که مقبره آن در پایین روستا قرار دارد و چون روستا به صورت مجتمع پلکانی در بالای این امامزاده به وجود آمده است به این روستا سرآقا سید می گویند.
مردم این روستا همگی شیعه دوازده امامی ونکته جالب در مورد مردم سرآقاسید این است که همگی آنها دارای فامیل دادور و سید می باشند. چون خود را منتسب به سیدآقا عیسی می دانند. مردم اعتقاد عجیب و فراوانی به این امامزاده دارند و نمونه های شگفت انگیزی از معجزات ایشان را نقل می کنند.
کوه کنگله در شمال روستا، کوه نرمه در شمال شرق و کوه وند و خیمه در جنوب روستا عرض اندام می کنند. در غرب روستا نیز منطقه ارچنه وجود دارد که منبع آب آشامیدنی روستا را تشکیل می دهد. جالب است بدانید که ارتباط این روستا در فصول سرد شال کاملا با بیرون از روستا قطع می شود.
روستای صراخیه، ونیز ایران
سراخیه نام یکی از روستای خوزستان است که در نزدیکی تالاب شادگان در بخش خنافره، دهستان ناصری، شادگان واقع شده. این روستا به عنوان یکی از روستاهای دارای جاذبه گردشگری خوزستان معرفی شده‌است.
روستای سراخیه با بافتی سنتی، یکی از روستاهای قابل مطالعه در استان خوزستان است. این روستا به لحاظ مردم‌شناسی از اهمیت زیادی برخورد بوده و می‌تواند بخشی از فرهنگ بومی منطقه را بازگو کند.
اهالی روستا عرب و به زبان عربی صحبت می‌کنند. رفت‌وآمد در این روستا و بین روستاهای اطراف همچون رفت‌وآمد در ونیز ایتالیا است. اهالی روستاهای سراخیه و رگبه ساکنان اصلی این تالاب را تشکیل می‌دهند.
در این روستا مهاجرت کمتر صورت می‌گیرد، اهالی صراخیه روستای خود و زندگی در کنار تالاب را به مهاجرت ترجیح می‌دهند. بسیاری از جوانان سراخیه با ماندن در روستا و ازدواج‌های بومی باعث افزایش جمعیت بومی آن نیز شده‌اند.
معماری روستای صراخیه، با دستان بومی منطقه ساخته می‌شود و از این جهت اهمیت زیادی دارد. این معماری در امتداد معماری سنتی منطقه بوده و ساکنان روستا با استفاده از مصالحی همچون خشت و گل و نی که تالاب در اختیارشان قرار می‌دهد خانه‌های خود را می‌سازند.اهالی دو روستای رگبه و سراخیه در دو سوی تالاب شادگان زندگی می‌کنند.
روستای زرگر، روستایی که مردمانش اروپایی هستند
این روستا یکی از روستاهای عجیب ایران است، مردمش هم به زبان فارسی صحبت می کنند، هم به زبان ترکی، هم به زبان زرگری که ترکیبی از زبان های ایتالیایی و رومانیایی است.
شاید همین یک نکته کافی باشد تا شما را به سمت این روستای عجیب و جالب برساند، بعضی های معتقدند مردم این روستا نیمه ایرانی و نیمه اروپایی اند. روستای زرگر در جاده قدیم آبیک به قزوین پس از مجتمع خدماتی و رفاهی باران دارای تابلوی بزرگی است که روی آن نوشته شده به روستای زرگر (رومانو) خوش آمدید.
نکته جالب تر این است که اگر مهمان عزیز کرده باشی، زرگرها در بدو ورود برایت «آیرانه سی» می‌آورند. آیرانه سی یعنی دوغ آن‌هم دوغی خنک‌شده با تکه‌های یخ که یک قاشق غذاخوری پُر رویش کره است و هر مهمانی نصیبش نمی‌شود.
روستای ماخونیک، سرزمین لی لی پوت های ایران
روستای ماخونیک در ٧٠ کیلومتری جنوب شرقی سربیشه و در ٣٠ کیلومتری مرز ایران و افغانستان واقع شده است . آب و هوای آن در بهار و پاییز ملایم و دلپذیر، در زمستانها گرم و خشک است
. روستای ماخونیک ٣٠٠ سال قدمت دارد . کلمه ماخونیک به معنای چشمه ما ترجمه شده است و در زبان محلی به معنای سرمای زیاد است .
مردم روستای ماخونیک به زبان فارسی با گویش محلی صحبت می کنند . مردم ماخونیک نسبت به مردم روستاهای پیرامون قد کوتاه تری دارند و به همین دلیل نیز اشتهار منطقه ای یافته اند.
روستای ماخونیک به دلیل نوع معماری ساده و سنتی و موقعیت بکر آن مورد توجه گردشگران و پژوهشگران اجتماعی است . از جاذبه های تاریخی این روستا میتوان به سنگ نگاره های ماخونیک ، برج و خانه های قدیمی اشاره کرد . برج قدیمی روستا با معماری سنتی و از مصالح بسیار ابتدایی ساحته شده است و به برج گل انجیر نیز مشهور است .
مهمترین صنایع دستی ماخونیک شامل فرش، سبد،تور، پلاس، و تولید ظروف سفالی است . کشک محلی ، عناب و سیر و سبد حصیری، معروفترین سوغات این روستا است .
روستای امامه، بهشتی بر روی زمین
با وجود آنکه عمارت‌های نوساز، روستای امامه را پر کرده‌اند اما جاده روستا هنوز هم زیباست. مخصوصاً زمانی که برف، اطراف جاده را سفید کرده و تنها یک راه باریک تا روستا می‌رود.
آسمان این منطقه آنقدر آبی است که در هر قدم به هوستان می‌اندازد. پیاده شوید و در قابی، آسمان و زمین با هم ثبت کنید. روستای امامه حدود ۴۵ کیلومتر از شمال شرقی شهر تهران فاصله دارد و در عرض ۴۰دقیقه می‌توانید به آنجا برسید.
اگر می‌خواهید کتیبه‌های تاریخی امامه که به نام «پیر همزه» معروف است را ببینید، باید جاده «امامه بالا» را طی کنید و در انتهای روستا، از روی پل باغ تنگه رد شوید. کمی جلوتر، در بستر رودخانه به سمت شمال غربی یا سمت چپ بپیچید . طی کردن این مسیر، کمی سختی است اما شما را به یکی از شاهکارهای اجدادمان در قرن‌ها قبل می‌رساند.
اگر کوهنوردی برایتان سخت است، در ابتدای همان دره و از روی پل می‌توانید آثار یک قله نظامی را تماشا کنید.
این قلعه که به « قلعه مازیار» معروف است. یکی قلعه‌تاریخی است که در حال حاضر جز برج اصلی، بیشتر آن تخریب شده. بعداز آنکه به پای قلعه رسیدید، می‌توانید بخشی از چند اتاق و دیوارهای آن را که باسنگ و ساروج ساخته شده، ببینی.
