بعد از كلي تائيد و تكذيب، بالاخره تصديق شد كه فروزان (با نام شناسنامهاي پروين خيربخش) دارفاني را وداع گفته و صبح روز 5 بهمن به سرعت، به خاك سپرده شده تا احيانا مشكلي پيش نيايد! و كسي ياد فيلمفارسي و هنر قبل از انقلاب 57 نيافتد.
سرنوشت بازيگران زن سينماي ايران هميشه ماهيتي تراژيك داشته. از مرگ غريبانه و در اوج تنهايي روحانگيز سامي نژاد (اولين بازيگر زن تاريخ سينماي ايران) تا انبوهي بازيگر زن ريز و درشت كه بعد از انقلاب 57، در بدبختي و تنهايي و بيپناهي، ريق رحمت را سر كشيدند و جان به جان آفرين، تسليم كردند. روزي روزگاري كه امكانش فراهم باشد، كتابها و فيلمهاي مختلفي درباره اين بازيگران زن نوشته و ساخته ميشود و حقايق بر ملت روشن خواهد شد.
فروزانها (رفتهها) و پوري بناييها (ماندهها) سالها است كه مردهاند. دقيقا بعد از انقلاب 57. بعد از، از بين رفتن فرهنگ عامه در ايران؛ آتش زدن سينماها، نابود كردن كتاب فروشيها، برگزار نشدن كنسرتها. وقتي كه سلبريتيهاي مورد علاقه مردم، سياسي شدند و آنها كه ماندند به انكار خود و گذشتهشان برآمدند. وقتي بهروز وثوقي ديگر فرصتي پيدا نكرد تا دلمان را بلرزاند، وقتي فردين دق كرد و حسرت به دل ماند براي بازي در فيلمي ديگر. وقتي ناصر ملك مطيعي به انزوا رانده شد و وقتي نابغهاي چون پرويز صياد، در غربت و دوري، استعدادش پژمرد و كسي شد شبيه به بقيه.
فروزان البته در زمان خودش قدر نديد و منتقدان و روشنفكران تحويلش نگرفتند. خيليها به داريوش مهرجويي تاختند كه چرا از فروزان در نقش زن پرستار فيلم «دايره مينا» استفاده كرده. اما… اما مردم دوستش داشتند و دارند. تنها بازيگر زن سينماي فارسي كه دستمزدي بيشتر از بازيگران مرد ميگرفت و تنها بازيگر زن سينماي فارسي كه نامش در تيتراژ فيلمها جلوتر از بازيگران مرد ميآمد. حتي در فيلمي چون «رقاصه شهر» شاپور قريب، كه ناصر ملك مطيعي همبازيش بود. اگر به شكلي آزادانه و فارغ از حساسيتهاي سياسي به خاك سپرده ميشد، حضور پرشور مردم را ميديديم كه در حال بدرقه هنرمند مورد علاقهشان هستند. شبيه به تشييع جنازه پرشور محمد علي «فردين».
تنها بازيگر زن سينماي بعد از انقلاب 57 كه به جايگاه خداگونه «فروزان» در شهرت و زيبايي و كاريزماي زنانه، نزديك شد «هديه تهراني» بود. در فاصله سالهاي 76 تا 82. بسيار كمتر از مدت زماني كه فروزان در دل فيلمهاي فارسي ميدرخشيد و شهره شهر بود. حالا و بعد از مرگ فروزان، تاريخ سينماي ايران يكي از مهمترين بازيگران زنش را از دست داده. كسي كه اگر در هاليوود ميزيست تابحال صاحب يك ستاره بزرگ در تالار مشاهير شده بود و به افتخارش چه ها كه نميكردند. اما چون ايراني است، در اوج سكوت به خاك سپرده شد.
سفر به خير زيباي ابدي.