ایتالیا در یک بازی تاکتیکی و برتر توانست اسپانیا را با گل‌های جورجو کیه‌لینی و گونزالو پله ۰-۲ شکست دهد و پایانی باشد برای رویای این تیم در راه کسب سومین قهرمانی پیاپی در جام ملت‌های اروپا.
ایتالیا که برای تلافی شکست ۰-۴ در فینال یورو ۲۰۱۲ به زمین آمده بود، در این مسابقه تیم برتر بود و بدون عملکرد درخشان داوید دخه‌آ، اسپانیا با شکست سنگین‌تری از یورو حذف می‌شد.
روزنامه اسپانیایی مارکا در پی حذف تیم ملی این کشور پس از فقط دو بازی از جام جهانی ۲۰۱۴ تیتر زد: “پایان.”
حتی اگر آن موقع هم شک و شبهه‌ای نسبت به این تیتر وجود داشت به نظر می‌رسد که حالا برطرف شده است. “قرمزها” نه دیگر آن عطش و میل به پیروزی را دارند و نه آن اقتداری که هر حریفی را در زمین خودش حبس و با چند گل راهی رختکن کنند.
قرارداد ویسنته دل‌بوسکه با تیم ملی اسپانیا در حالی به پایان رسید که دیگر نشانی از آن تیم فوق‌العاده‌ای که این مربی در سال ۲۰۰۸ از لوییس آراگانوس تحویل گرفت، نیست.دل‌بوسکه پس از بازی گفت: “بعضی وقت‌ها یک تیم باید شکست را قبول کند و من هم قبول دارم که ایتالیا بهتر از ما بود، اما این به معنای آننیست
که دوران فوتبال اسپانیا تمام شده. فوتبال اسپانیا ساختار عالی و بازیکنان و مربیانخوبیدارد.”
در مورد پایان دوران برتری فوتبال اسپانیا باید بعدتر نظر داد اما چیزی که از حالا می‌توان گفت این است که نسل طلایی فوتبال این کشور به پایان خودش رسیده و شاید بتوان محکم‌ترین دلیل آن را نیز دعوت از آریتس آدوریس ۳۵ ساله‌ای دانست که پیش از این مسابقات فقط یک گل ملی در کارنامه داشت. تیم ملی اسپانیا بدون شک نیازمند خون تازه‌ای در رگ‌هایش است.
اسپانیا که خوب از بازیکنان یوونتوس در یورو گل می‌خورد ( پلاتینی ۱۹۸۴، لادروپ ۱۹۸۸، زیدان ۲۰۰۰) این بار هم در دقیقه ۳۳ مقابل جورجو کیه‌لینی بازیکن این باشگاه تسلیم شد. ضمن این که خط دفاع کاملا یوونتوسی ایتالیا (کیه‌لینی، بونوچی و بارزایلی) نیز به خوبی از پس حملات حریف برآمد. کیه‌لینی پیش از بازی گفته بود که بهره بردن از جزئیات کوچک برنده این مسابقه را معرفی می‌کند و او و بقیه مردان آنتونیو کنته چیزی نگذاشتند که اسپانیا بتواند از آن استفاده کند.
فوتبال ایتالیا در دنیا به ” کاتناچیو” معروف است و این تیم با بسته نگه داشتن دروازه‌اش در ۱۹ بازی در مسابقات یورو رکورددار است. اما عملکرد تاکتیکی تیم آنتونیو کونته بسیار فراتر از دفاع صرف است.
سرعت و تغییر فاز ایتالیا از دفاع به حمله در سیستم ۲-۵-۳ عالی است و فضای زیادی را برای این تیم به وجود می‌آورد که حریفان تا به حال نتوانسته‌اند از آن به سلامت عبور کنند.
آنتونیو کونته، سرمربی ایتالیا نیز پس از بازی گفت به دلیل کمبود بازیکنان مستعد در فوتبال این کشور، تیمش این گونه بازی می‌کند:”پیش از این بارها گفته‌ام که ایتالیا اگر می‌خواهد در این تورنمنت پیشرفت کند باید مثل یک باشگاه باشد. ما باید مثل تیمی که در یک لیگ حضور دارد بازی کنیم چون نمی‌توانیم مثل گذشته به نمایش فردی ستاره‌های بزرگ تکیه کنیم. ما باید یک تیم باشیم و به نظرم به این نقطه رسیده‌ایم.”
ایتالیا در یک‌چهارم نهایی باید با آلمان بازی کند. تیمی که تا کنون در ۸ مسابقه‌ای که با ایتالیا در جام جهانی و یورو داشته نتوانسته پیروز شود (۴ شکست و ۴ تساوی).
کونته درباره دیدار با آلمان گفت: “آلمان تیم بزرگی است و مانعی جدی در راه ما به حساب می‌آید، اما ما هم وقتی کارمان سخت می‌شود می‌توانیم واکنش نشان دهیم.”
معجزه در نیس
یورو ۱۹۹۲ متعلق به دانمارک بود. یونان پادشاه یورو ۲۰۰۴ شد و بعید به نظر می‌رسد که در آینده کسی که در مورد یورو ۲۰۱۶ صحبت می‌کند نامی از شگفتی‌ساز این مسابقات نبرد: ایسلند.
کشور کوچک شمال اروپا ۱-۲ انگلستانی را شکست داد که گران‌ترین لیگ فوتبال جهان را دارد. شکست “سه شیر” آن‌قدر گران تمام شد که “بدترین باخت حقارت بار پس از حذف از جام جهانی ۱۹۵۰ توسط آمریکا” نام گرفت و روی هاجسون در کنفرانس مطبوعاتی پس از بازی استعفا کرد.
گری لینه‌کر در توییتر نوشت: ” بدترین شکست تاریخ ما. انگلستان از تیمی باخت که بیشتر آتشفشان دارد تا فوتبالیست حرفه‌ای. آفرین ایسلند.” و یان رایت گفت: ” افتضاح بود پسر، خجالت‌آور بود. خشک‌شان زده بود، بازیکنانی را دیدم که ایستاده بودند تا یک نفر دیگر کاری انجام دهد.”
دو تیم خیلی سریع شروع کردند. انگلستان در دقیقه ۴ توسط وین رونی از روی نقطه پنالتی به گل رسید. کاپیتان انگلستان که در این دیدار با رکورد ۱۱۵ بازی ملی دیوید بکام مساوی کرد. اما ۲ دقیقه بعد راگنار سیگوردسون بازی را به تساوی کشاند؛ اولین‌بار در تاریخ یورو که دو تیم در ۶ دقیقه ابتدایی یک بازی گل زدند. در دقیقه ۱۸ بازی کولبین سیگورسن گل پیروزی بخش را برای ایسلند زد. بازیکنی که ۲۶۳ دقیقه طول کشید تا اولین شوت داخل چارچوب را در یورو ۲۰۱۶ بزند.
حالا شاید بهتر بتوان راز محبوبیت فوق‌العاده لارس لاگربک سوئدی را فهمید. مردی که پیش از مسابقات به شوخی از او به عنوان رئیس جمهوری آینده ایسلند نام می‌بردند. تیم او در حالی به یک‌چهارم نهایی یورو ۲۰۱۶ رسیده که کمترین مالکیت توپ (۳۰ درصد) و کمترین پاس سالم (۶۱ درصد) را در میان تمام تیم‌های حاضر در فرانسه دارد. آلن شیرر، کاپیتان پیشین انگلستان، پس از بازی گفت: “با من در مورد مالکیت توپ حرف نزنید، مسئله این است که توپ را به تور برسانید.”
پیش از شروع مسابقات یورو رسانه‌ها نوشتند که به هانس هادرسن، دروازه‌بان ایسلند، قول داده شده تا پس از بازنشستگی کارگردانی فیلمی را در ایسلند به عهده بگیرد و پیشبینی می‌شد که او فیلمی در رابطه با موفقیت تیمش در یورو بسازد. حالا هم موضوع فیلم تغییر نکرده اما به نظر می‌رسد که ژانر آن را باید از “تخیلی” به “حماسی” تغییر داد و دست‌کم یکی از سکانس‌های آن نیز مشخص است: جشن پیروزی حیرت‌انگیز بازیکنان و تماشاگران ایسلند در نیس فرانسه.
