- یک گروه پشتیبانی برای مادران باردار ایجاد کنین. اگه شما دوستانی دارین که مثل خودتون باردار هستن و یا کسانی که به تازگی مادر شده اند بین دوستانتون دارین، هفته ای یک بار اونها رو به خونه خودتون دعوت کنین چون اون ها میتونن احساسات شما رو درک کنن.
- خوب غذا بخورین، ورزش کنین و خواب کافی داشته باشین. مراقبت عمومی در هنگام برخورد با افسردگی و اضطراب پیش از زایمان معمولا لازمه، بنابراین از شریک زندگی خود، یک عضو خونواده و یا دوستتون کمک بگیرین. از کسی که دوسش دارین درخواست کنین که همراهتون به پیاده روی بیاد و یا در صورت نیاز براتون غذاهای سالم بیاره. بهداشت و خواب مناسب رو رعایت کنین و همچنین هر روز در یک ساعت مشخص به رختخواب برین و در یک ساعت مشخص از خواب بیدار شین. اگه لازمه چرت هم میتونین بزنین.
- یه نگاهی به احتمالات بندازین و خودتون رو درگیر خرافات نکنین. برای مثال اگه شما در گذشته سقط جنین داشتین و یا اگه بیش از ۳۵ سال دارین ممکنه ترس از دست دادن بچتون و یا ترس از ناقص بودن اون هنگام تولد رو داشته باشین. برای آرامش ذهن خود از متخصص زنان برای مراقبت های منظم و آزمایش در دوران بارداری کمک بگیرین. درباره خطرات طبیعی در دوران بارداری از او بپرسین و اطمینان داشته باشین که او با شما صادق هست.
- گزینه های خود رو در نظر بگیرین. اگه احساسات منفی شما ناشی از این واقعیت هست که بارداری شما بر طبق برنامه ریزی نبوده، مخصوصا اگه شما سنتون خیلی کمه و یا یک خانم جوان هستین، یادتون باشه که پذیرش و پایان کار دست شماست. هیچ کس نمیتونه شما رو در برابر اراده خودتون مجبور کنه.
- برنامه های مشخص برای مراقبت از کودکتون داشته باشین. در چند ماه اول از دوستان وخانواده کمک بگیرین. اگه نگرانی های مالی شما باعث استرس میشه، سعی کنین پول رو تا جایی که میتونین کنار بذارین و به دنبال وسایل و یا لباسهای استفاده شده ی تمیز برای کودکتون باشین. برنامه ریزی کمک میکنه که شما احساس کنین کنترل کارهاتون رو دارین و میتونه احساسات منفی رو کاهش بده.
- اگه احساس ضعف میکنین و یا به استفاده از مواد مخدر و الکل وسوسه میشین، با یک روانشناس وقت ملاقات بگیرین. اگه نمیدونین که با کدوم روانشناس ملاقات داشته باشین، از متخصص زنان خود که دارای تجربه برخورد با بارداری و مسائل مربوط به تولد هست، کمک بگیرین.
