فیلم استیو جابز ساخته دنی بویل و با نقش آفرینی میشائیل فاسبیندر در نقش جابز و ست روگن، کیت وینسلت در جشنواره تلوراید به نمایش درآمد و قرار است در جشنواره فیلم نیویورک نیز به نمایش درآید.
تاد مکارتی در هالیوود ریپرتر می‌نویسد: «به لحاظ مفهومی، فیلمنامه سورکین مانند یک نمایشنامه است که هر بخش 43 دقیقه‌ای در پشت صحنه چیدمان شده همانگونه که جایز خود را برای رونمایی از سه محصول بزرگ‌اش آماده می‌کند: مکینتاش در سال 1984، نکست «کیوب» در 1988 و آی مک در 1998.»
بنجامین لی در گاردین اعتقاد دارد: «بویل ذاتا مناسب فیلمنامه نیست.»
اریک کوهن در ایندی وایر می‌افزاید: «یکی از فیلم‌های نادر بویل است که ذهن شخصیت اصلی را آنقدر زیر و رو نمی‌کند که جاروجنجال‌هایی اطراف او را مورد توجه قرار می‌دهد.»
رودریگو پرز در پلی لیست می‌نویسد: «اثری مکمل شبکه اجتماعی است. در حالی که کارگردان آن فیلم دیوید فینچر، این پروژه را ترک کرد، سورکین ماند و به ما یک نوشیدنی انرژی‌زای رد بول داد. ماحصل کار بی‌نهایت جذاب است. استیو جابز به مراتب خنده‌دارتر، احساساتی‌تر و پرشورتر از آن فیلم درباره بنیانگذار فیس‌بوک است.»
کافه سینما
