غم و اندوه در پاسخ به شنیدن خبری ناگوار، ابتلا به بیماری های ناعلاج، پایان یافتن یک رابطه عاطفی یا مرگ نزدیکان و … اتفاق میفته. انکار، خشم، چانه زنی، افسردگی و پذیرش پنج مرحله غم هستند که وقتی افراد اندوهی رو تجربه می کنن این مراحل رو طی می کنن. شناخت این مراحل به ما کمک میکنه تا با چیزی که ممکنه احساس کنیم کنار بیایم.
انکار
انکار واقعیت اولین عکس العملی است که زمانی اتفاق میفته که فرد متوجه می شود بیماری لاعلاجی دارد یا یکی از نزدیکانش درگذشته. این مرحله برای توجیه احساسات غالب عادیه. انکار یه مکانسیم دفاعی است که به افراد کمک میکنه با شوک ناگهانی کنار بیان. فرد دوست داره تا این کلمات رو نادیده گرفته و حقیقت رو مخفی کنه. انکار عکس العملی موقتی است و در طول زمان این وضعیت میگذره.
خشم
بعد از گذشتن از مرحله انکار، احساس ناامیدی و خشم جایگزینش میشه. فرد دوست داره تا دیگران رو به خاطر مرگ کسی که دوسش داشته یا بیماریش سرزنش کنه. فردی که بیماری بدون علاجی گرفته حتی ممکنه به خاطر رنج و عذابش خدا و قدرت های ماوراالطبیعه رو سرزنش کنه. مرحله خشم باید کنترل بشه چون ممکنه باعث صدمات غیرقابل بازگشتی به روابط عاطفی فرد بزنه. بهتره بدونین خشم به ابراز احساسات فرد کمکی نمیکنه.
چانه زنی
چانه زنی به دنبال خشم میاد. احساس عدم قدرت و آسیب پذیری در فرد باعث میشه تا تلاش کنه دوباره کنترل رو به دست بگیره. ما سعی میکنم تا با قدرت بالاتر معامله کنیم تا این شرایط رو به تاخیر بندازیم. در این مرحله فرد دوست داره چنین چیزهایی رو بگه:
“خدایا اگه بذاری زنده بمونه دیگه باهاش بداخلاقی نمیکنم”
“بهم بگین که این فقط یه کابوسه”
چانیه زنی یه مکانیسم دفاعی ضعیفی است که ما استفاده میکنیم تا از واقعیات دردناک فرار کنیم.
افسردگی
بعد از چانه زنی، سعی میکنیم در حال زندگی کنیم. فرد احساس غم رو در سطوح عمیق تجربه میکنه چون هیچ راه فراری نداره. اگرچه این احساس افسردگی طوری به نظر میرسه که انگار هیچوقت تمومی نداره، اما مهمه که بدونیم این نشونه ی بیماری های روانی نیست، بلکه واکنشی مناسب به یک شکست بزرگه. افسردگی مسئله ای که باهاش کنار میاین و میگذره.
پذیرش
پذیرش مرحله ای نیست که برای همه پیش بیاد. شاید فردی که کسی رو از دست داده نتونه از مرحله خشم و انکار فراتر بره. مرحله پذیرش مرحله ایست که فرد با یک واقعیت دائمی کنار میاد و اونو قبول میکنه. اساسا عمل شجاعانه ای نسبت به انکار و کنار آمدن با مشکل است. پذیرش آرامش و شروعی دوباره است.
خیلی مهمه تا رو به جلو حرکت کرده و برای آینده برنامه ریزی کنین. بعد از یه دوره زمانی شما میتونین شخصی رو که دوست داشتین بدون درد به یاد بیارین یا بیماری خودتون رو قبول کنین. درسته که هنوز احساس ناراحتی می کنین اما دیگه یه غم دردناک نیست. باید به جلو و آینده نگاه کنین تا زمان خوبی از راه برسه و حتی شادی رو در تجربه های زندگی دوباره تجربه کنین.
ترجمه توسط تیم نویسندگان نوین زی (کپی از مطالب سایت فقط با ذکر منبع مجاز می باشد)
