نام اصلی: چارلز پارکر جونیور

نام مستعار: پرنده Bird، پرنده خانگی، زویزئو (در فرانسه)

تولد: ۲۹ اوت ۱۹۲۰ شهر کانزاس، کانزاس

ملیت: آمریکایی

مرگ: ۱۲ مارس ۱۹۵۵ میلادی (۳۴ سال) – شهر نیویورک، نیویورک

سبک‌(ها): جاز، بی باپ

ساز(ها): ساکسیفون آلتو، ساکسیفون تنور

سال‌های فعالیت: ۱۹۳۷-۱۹۵۵

در دنیای موسیقی جز وقتی صحبت از اسطوره های فراموش نشدنی این سبک میشود بی هیچ اغراقی باید از چارلی پارکر یاد نمود. نوازنده ای که در زندگیش فراز و نشیب های زیادی را بخود دیده اما همگان وی را بعنوان یکی از شخصیت های بنیادین این موسیقی می شناسند. چارلی پارکر (Charles Parker)در ۲۹ آگوست سال ۱۹۲۰ در شهر کانزاس آمریکا بدنیا آمد. در خانواده ای نه چندان با ثبات. وی لقب “Bird” را برای خود انتخاب نمود عنوانی که بر روی بسیاری از کارهایش میتوان مشاهده کرد مانند : Yardbird Suite

برخلاف دیگر مشاهیر موسیقی در کودکی استعداد چندانی از خود نشان نداد هرچند شرایط نامساعد خانوادگی نیز عاملی بود تا مانع بروز توانایی های وی شود. پدرش فردی معتاد به الکل بود و بیشتر اوقات در خانه حضور نداشت و بعنوان یک خواننده و نوازنده پیانو درکلوپهای مخصوص سیاهان که به آن T.O.B.A می گفتند کار مینمود و مادرش نیز شبها در یکی از فروشگاه های زنجیره ای کار میکرد.

اما علاقه وی به موسیقی از زمانی شروع شد که نوازنده جوانی که ترومبون مینواخت به وی اصول بداهه نوازی را آموخت و شاید مهمترین تاثیر را در زندگی پارکر همین آشنایی با این نوازنده و معلوماتی بود که از وی فراگرفت.
عدم تمرینات پیوسته با گروه و همچنین عدم آشنایی آکادمیک وی با موسیقی باعث شد تا از گروه اخراج شود. این ناملایمت هایی که در دوران نوجوانی بر فعالیت وی روی داد باعث شد تا مایوس نشود بلکه سعی و تلاش خود را بیشتر نماید.

وقتی تنها ۱۷ سال سن داشت توانست با Jo Jones که نوازنده درام بود در کنسرتی شرکت نماید. همین همکاری باعث شد تا پارکر موسیقی را بصورت جدی تری دنبال کند و سعی کند اجرایش را چه از نظر کیفیت و تکنیک بالا تر ببرد. پس شروع به یادگیری بلوز نمود. پارکر در مصاحبه ای عنوان میکند که پس از آن در حدود ۳ الی ۴ سال روزانه بیش از ۱۵ ساعت وقت خود را به تمرین اختصاص میداده است.

در آن دوران وی همراه با گروههای مختلفی به اجرا در جز کلوب های مختلف میپرداخت . در سال ۱۹۳۷ به گروه McShann که نوازنده پیانو بود پیوست و با این گروه در کلوپهای شبانه در نقاط مختلف آمریکا مانند شیکاگو و نیویورک به اجرا پرداخت و اولین ضبط خود را همراه با این گروه انجام داد.

در سال ۱۹۳۹ همراه با گروه به شهر نیویورک رفت و فعالیت خود را در زمینه موسیقی با جدیت بیشتری ادامه داد هر چند در این بین کارهای دیگری همچون شستن ظرفها در رستوران و غیره را نیز برای کسب در آمد انجام میداد. در یکی از رستورانهایی که کار مینمود نوازنده مشهور پیانو Art Tatum [1] شبها در آنجا به اجرا برنامه میپرداخت که شیوه نوازندگی یعنی سرعت بالا در اجرای آرپژ و هارمونی پیچیده در پارکر تاثیر زیادی گذاشت.

او در سال ۱۹۴۲ تصمیم به ترک گروه McShann نمود و بمدت هفت ماه با Earl Hines به نوازندگی پرداخت و پس از آن با گروهی از نوازندگان جوانی چون Dizzy Gillespie, Thelonious Monk, Charlie Christian, Max Roach و Kenny Clarke در کلوبهای مختلف به نوازندگی میپرداخت. در همان زمان نیز پارکر توانست نت خوانی را از مدرس موسیقی با نام Maury Deutsch فرا گیرد.

شاید این دوره یعنی از سال ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۳ و فعالیت این عده از موزیسینهای جوان جز را نقطه درخشان موسیقی جز دانست و معرفی شاخه ای جدید از موسیقی جز با عنوان Bebop [2]و پارکر را باید پدید آورنده این سبک از موسیقی جز محسوب کرد (سبکی بر پایه سرعت بالا و بداهه نوازی که بر مبنای هارمونی بیشتر بود تا ملودی) در هر حال وی همراه با گروهش در کانون های مهم موسیقی جز آن زمان به اجرا میپرداختند.

سبک Bebop با مخالفت بسیاری از پیشکسوتان جز روبرو شد اما عده معدودی چون Coleman Hawkins و Benny Goodman از آن استقبال نمودند.

پس از آن بود که وی دست به ساخت قطعات گوناگون و اجرای آن نمود. شیوه نوازندگی وی و همچنین صدایی که از سازش پدید می آورد موجب تحسین تمامی علاقمندان و نوازندگان جز بود. اما نقطه تاریک زندگی پارکر اعتیاد وی به هروئین بود و سپس جایگزینی آن به الکل که باعث شد وی نتواند آنچنان که شایسته است فعالیتهای خود را ادامه دهد.

این ماجرا تا جایی پیش رفت که برای رفتار غیر عقلانی وی در یک هتل، از سوی پلیس دستگیر شد و بمدت شش ماه در بیمارستان روانی تحت درمان قرار گرفت. اما پس از خارج شدن از بیمارستان و ترک اعتیادش بار دیگر به دنیای نوازندگی بازگشت و برترین آثار خود را در این دوران ضبط و اجرا نمود.

در دهه ۵۰ دنیای جز زیر سلطه پارکر قرار گرفت. بسیاری از موزیسین ها قطعات تکنوازی وی را برای سازهای خود تنظیم نمودند و شیوه و سبک نوازندگیش و ابداعاتش در موسیقی موجب شد تا بسیاری از نوازندگان آن زمان به پیروی از وی بپردازند. اما این ستاره درخشان موسیقی جز در ۱۲ مارس سال ۱۹۵۵ در زمانی که تنها ۳۴ سال سن داشت درگذشت. در تحقیقات پزشکی که برای یافتن علت مرگ وی صورت گرفت مرگ وی را ناشی از سرطان خون و ذات الریه تشخیص دادند.

برخی از آثار منتخب وی :

Savoy 1944-1949
Dial 1945-1947
Verve 1946-1954
Live at Townhall w. Dizzy 1945, first released in 2005
Bird and Diz Carnegie Hall 1947
Bird on 52nd Street 1948
Jazz at the Philharmonic 1949
Charlie Parker All Stars Live at the Royal Roost 1949
Charlie Parker with Strings 1950, first released in 1981
One Night in Birdland 1950
Bird at the High Hat 1953
Charlie Parker at Storyville 1953
Jazz at Massey Hall 1953

فردی ۳۴ ساله اما با بدنی به سن اشخاص ۶۰ ساله که عامل اصلی مرگ وی تاثیرات شدیدی بود که مواد مخدر بر جسم وی گذاشته بود. هر چند عمر چارلی پارکر بسیار کوتاه بود اما تاثیری که بر موسیقی جز گذاشت ماندگار بود و در حال حاضر نیز بسیاری از نوازندگان جز وی را یکی از الگوهای خود در موسیقی قرار میدهند