لجبازی یک واکنش نا مطلوب است که معمولا به شکلهای مختلف بروز می کند. از جمله: آسیب رساندن به خود یا دیگران، گریه کردن، جیغ و داد کردن، حرفهای ناسزا گفتن.
اغلب اوقات لجبازی های کودک هدفدار هستند و اگر کودک بداند که با جیغ و داد می تواند به خواسته خود برسد دست به چنین اعمالی می زند و یا گاهی بر اثر برانگیخته شدن و عدم توانایی بیان احساساتشان دست به لجبازی می زنند و یا حتی ممکن است بر اثر کم تجربگی والدین و همچنین بر اثر امر و نهی بسیار به کودک، این مسئله بروز کند.
باید بدانید با آگاهی داشتن از بعضی مسائل ساده می توانید از لجبازی جلوگیری کنید. که در اینجا به چند نکته کوتاه می پردازیم.
* اولین قدم تربیت فرزند مستقل است یعنی طوری فرزند خود را تربیت کنیم که بتواند از پس امورات روزمره و اولیه خود بر بیاید و از دور نظاره گر و هدایت کننده برای او باشیم.
* هنگاهی که شروع به کج خلقی می کند به او بی اعتنا باشیم. زیرا زمانیکه مشغول جیغ و داد است نمی توانید با دلیل و منطق او را راضی کنید.
* همیشه آرامش و ادب خود را حفظ کنید تا بتوانید همین آرامش را به کودک خود منتقل کنید.
*ساده ترین راه حل اینست که کودک از والدین خود الگو گرفته و به مرور زمان آنها را در زندگی اش اجرا می کند پس لجبازی را به فرزندمان آموزش ندهیم.
