: ناتالی پورتمن (به انگلیسی: Natalie Portman، زاده شده با نام ناتالی هِرشلاگ، ۹ ژوئن ۱۹۸۱) بازیگر، تهیه‌کننده و کارگردان سینما و تلویزیون است. اولین نقشش درفیلم اکشن لئون بود که در آن به عنوان یک فرد خردسال نقش آفرینی کرد، اما موفقیت اصلی زمانی حاصل شد که او برای بازی در نقش پدمه آمیدالا در سه‌گانهٔ جدید جنگ ستارگان انتخاب شد. در سال ۱۹۹۹، وی برای تحصیل در زمینهٔ روان شناسی به دانشگاه هاروارد رفت و در کنارش به حرفهٔ بازیگری هم ادامه داد. او تحصیلات خود را با مدرک کارشناسی در سال ۲۰۰۳ به پایان رساند.
در سال ۲۰۰۱، پورتمن در تئاتر مرغ دریایی اثر آنتون چخوف ایفای نقش کرد. در سال ۲۰۰۵، به خاطر بازی در فیلم درام نزدیک‌تر، پورتمن برندهٔ جایزه گلدن گلوب و نامزد جایزهٔ اسکار در ردهٔ بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. او برای نقش آفرینی در فیلم وی مثل وندتا برندهٔ جایزه ساترن برای بهترین بازیگر شد. او نقش اصلی را در درام های تاریخی همچون اشباح گویا و دختر دیگر بولین بازی کرد. در مه ۲۰۰۸، او به عنوان جوانترین عضو هيئت منصفه در شصت و یکمین جشنواره فیلم کن حضور داشت. اولین فیلم کوتاه به کارگردانی پورتمن به نام “حوا”، در شصت و پنجمین جشنواره فیلم ونیز در سال ۲۰۰۸ به نمایش درآمد. پورتمن همچنین بخشی از فیلم جمعی “نیویورک، دوستت دارم” را کارگردانی کرد. او به خاطر بازی در نقش “جین فاستر” در فیلم های ثور و ثور: دنیای سیاه نیز شناخته شده است که این شخصیت معشوقهٔ ابرقهرمانی به نام “ثور” در مارول کامیکس می باشد.
در سال ۲۰۱۰، پورتمن در تریلر روانشناسانه قوی سیاه ایفای نقش کرد. حضورش در این فیلم با ستایش همگان مواجه شد و یک گلدن گلوب دیگر، یک جایزه انجمن بازیگران فیلم، یک جایزه بفتا، یک جایزه انجمن منتقدان پخش‌کننده فیلم، و یک جایزه اسکار برای بهترین بازیگر نقش اول زن برای او به ارمغان آورد.
اوایل زندگی
پورتمن در اورشلیم، در سرزمین های اشغالی، زاده شد. او تنها فرزند شِلی اِستیوِنز، یک زن خانه دار آمریکایی که هم اکنون به عنوان نمایندهٔ پورتمن کار می کند، و آونِر هِرشلاگ، یک متخصص باروری و زنان، می باشد. اجداد مادری او، یهودیانی بودند که از اتریش و روسیه به آمریکا مهاجرت کردند و نام خانوادگی خود را از “اِدِلستِین” به “اِستیوِنز” تغییر دادند. پدربزرگ و مادربزرگ پدری او، یهودیانی بودند که از لهستان و رومانی به سرزمین های اشغالی مهاجرت کردند. پدربزرگ پدریش که والدین خود را در اردوگاه آشویتس از دست داده بود، یک پروفسور اقتصاد بود و جد رومانیایی او، زنی بود که به عنوان جاسوس برای آژانس جاسوسی بریتانیا در زمان جنگ جهانی دوم کار می کرد.
والدین پورتمن یکدیگر را در یک مرکز دانش‌آموزان یهودی در دانشگاه ایالتی اوهایو ملاقات کردند، جایی که مادرش در حال فروش بلیط بود. این زوج به نامه نگاری با هم ادامه دادند و هنگامی که چند سال بعد مادرش نیز به آنجا رفت، باهم ازدواج کردند. در سال ۱۹۸۴، زمانی که ناتالی سه ساله بود، این خانواده به آمریکا رفتند و پدرش در آنجا تحصیلات پزشکی خود را انجام داد. پورتمن، که یک شخص با تابعیت دوگانه است، گفته است: “هرچند من واقعاً آمریکا را دوست دارم… قلبم در اورشلیم است. آنجا مکانی است که [در آن] احساس می کنم در خانه ام.”
پورتمن و خانواده اش ابتدا در واشینگتن، دی. سی. زندگی کردند، اما در ۱۹۸۸ به کنتیکت نقل مکان کردند و سپس در سال ۱۹۹۰ به لانگ آیلند در نیویورک رفته و در آنجا زندگی کردند.
تحصیلات
در واشینگتن، دی. سی. پورتمن به “مدرسهٔ روزانهٔ یهودی چارلز ای. اسمیت” رفت. پورتمن همچنین یاد گرفت تا عبری صحبت کند و زمانی که در لانگ‌آیلند زندگی می کردند، به یک مدرسهٔ ابتدایی یهودی به نام “مدرسهٔ روزانهٔ سولومون شِکتِر” رفت. او در سال ۱۹۹۹، از “دبیرستان سیوسیت” واقع در سیوسیت، لانگ آیلند، فارغ التحصیل شد. او همچنین به یادگیری باله و رقص مدرن در کارگاه آمریکایی رقص تئاتر واقع در نیو هاید پارک، نیویورک، پرداخت و سپس به مرکز “اوزدِن” برای هنرهای نمایشی و ابتکاری در وِلسی هیتس، نیویورک، رفت که هر دوی آن ها در لانگ آیلند واقع بودند. پورتمن از حضور در افتتاحیهٔ فیلم جنگ ستارگان اپیزود اول: تهدید شبح خودداری کرد و بنابراین او می توانست برای امتحانات نهایی دبیرستانش درس بخواند و مطالعه کند.
لئون حرفه ای
قوی سیاه
فیلم تور
جایزه‌ها و نامزدی‌ها
جوایز
برنده بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم قوی سیاه، جایزه اسکار (۲۰۱۱)
برنده بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم نزدیک‌تر، جایزه گلدن گلوب (۲۰۰۵)
برنده بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم نزدیک‌تر، اتحادیه منتقدان فیلم سن دیگو (۲۰۰۴)
نامزدی
نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم نزدیک‌تر، جایزه اسکار (۲۰۰۵)
نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم هرکجا غیر از این‌جا، جایزه گلدن گلوب (۲۰۰۰)
نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم نزدیک‌تر، جشنواره فیلم بفتا (۲۰۰۵)
منبع: مجله برترین ها
