چابهار 40 کیلومتر مانده به مریخ
حدود 40 تا 50 کیلومتر پس از چابهار به سمت بندرگواتر، کوه هایی در سمت چپ جاده نمایان میشود که به کوه های مینیاتوری یا مریخی معروف هستند.چابهار در کرانه دریای عمان و اقیانوس هند قرار گرفته و لنگرگاه آن قابلیت پهلوگیری کشتیهای اقیانوس پیما را دارد و از مناطق آزاد بازرگانی ایران است. چابهار گرمترین نقطه کشور در زمستان و خنکترین بندر جنوبی ایران در تابستان است در این شهر بهاری جاذبههای طبیعی بسیاری پیدا خواهید کرد و مطمئنا شگفت زده خواهید شد که یکی از زیباترین این جاذبه ها کوه های مینیاتوری یا همان کوه های مریخی است.
حدود 40 تا 50 کیلومتر پس از چابهار به سمت بندرگواتر، کوه هایی در سمت چپ جاده نمایان میشود که به کوه های مینیاتوری یا مریخی معروف هستند.وجود این کوه ها با توجه به منظره کاملا متفاوتی که در سمت راست جاده و رو به سوی دریا دارد، باعث میشود تا یکی از زیباترین جادهها و مناظر طبیعی استان سیستان و بلوچستان به وجود آید که به دلیل عدم معرفی، کمتر مورد بازدید قرار گرفته است.این کوهها که از منحصربه فردترین کوه های ایران است، هنوز توسط محیط زیست ثبت نشده است تا حداقل از این طریق نامش در فهرست مناظر زیبا و بینظیر ایران جای گیرد.کوههای مریخی مناظری از کوه های کره ماه را برای انسان تداعی میکنند و جنس رسوبی آنها و همچنین فرسایش خاص این کوه ها موجب ایجاد شیارها و تراشهای زیبایی شده است که گویی نقاشی ماهر آنها را به تصویر کشیده است.ظاهر چاک چاک و همچنین شکلهای نامانوس و عدم پوشش گیاهی آنها در کنار منظره غیرعادی،باعث شده است تا در سالهای اخیر و در میان گردشگران، به کوههای مریخی شهرت یابند،کوه های مریخی نمونههای بدبوم (بدلند)هستند که پدیده بوم شناختی ویژهای دارند.
رنگ تقریبا سفیدرنگ کوه (چیزی میان طوسی و سفید) با واریزههای بسیار در پای آن، وجود گرما و حرارت و شرجی بود هوا و رطوبت نسبتا بالا و در سوی دیگر آنها دریا که بهاین منظره آغوش گشوده است، مناظری رویایی و تخیلی را در ذهن بیننده پدید میآورد. همین منظره منحصربهفرد که جاده چابهار – گواتر آن را به دو نیم تقسیم کرده، باعث شده تا این جاده به یکی از زیباترین جادههای ایران تبدیل شود. یک سو کوههای مخروطی مریخی با آن رنگ خاکستری خیالانگیز و سوی دیگر دریای سبز و ماسههای اندکی سرخ با درختچههای بیابانی در کرانه آن چیزی نیست که هر گردشگری تاکنون دیده باشد.
کوههای مینیاتوری از کوههای منحصر به فرد ایران
محمد حیدری در گفت وگو با خبرنگار ما اظهار داشت:کوههای مینیاتوری و یا مریخی از کوههای منحصر به فرد در کشور هستند.مسئول واحد باستان شناسی اداره کل میراث فرهنگی و صنایع گردشگری سیستان وبلوچستان ادامه داد:روی این کوه ها هیچ ردی از زندگی گیاهی به چشم نمی خورد اما جاذبه سنگ ها در این کوه آنقدر زیاد است که می تواند چشم هر گردشگری را خیره کند.کارشناس ارشد باستان شناسی خاطر نشان کرد: عمده مواد تشکیل دهنده این ارتفاعات ماسه و خاک رس هستند و رسوبات بقایای جانداران دریازی مانند انواع صدف ها ،خرچنگها، گونه های مختلف ماهی ها و دیگر سخت پوستانی که پس از مرگ در دریا، اجسادشان به صورت رسوبات آهکی رسوب کرده است.
باد و باران دو عامل اصلی فرسایش
وی در ادامه باد و باران را دو عامل اصلی در شکل گیری این رسوبات عنوان کرد و افزود: باران هایی که در مناطق سواحل جنوبی و دریای عمان می بارد عمدتا باران های به صورت رگبارهای شدید و دانه درشت است و با شستن رسوبات فرسایش ایجاد شده باعث به وجود آمدن شیارهای بر تن این ارتفاعات شده است.وی افزود : کوههای مریخی منظری از کوه های کره ماه را برای انسان تداعی می کنند و جنس رسوبی آنها و همچنین فرسایش خاص کوه ها موجب ایجاد شیارها و تراشهای زیبایی شده است که گوئی نقاشی ماهر، آن را به تصویر کشیده است.وی با اشاره به اینکه نمونه و مثل این کوها در کشور وجود ندارد بیان کرد: کوه های منیاتوری ممکن ست در مناطق دیگر که رسوبی است در کشور وجود داشته باشد اما در هیچ جای دیگر به اندازه و تنوعی که در چابهار است چه از لحاظ رنگ و چه از نظر ارتفاع وجود ندارد.کارشناس ارشد باستان شناسی با بیان اینکه این رشته کوه توانسته ترسیم گر یک جاذبه طبیعی زیبا باشد تاکید کرد:در هیچ جای ایران تاکنون دیده نشده است که همانند کوه های منیاتوری چابهار این کوه ها به صورت یک رشته کوه منظم وجود داشته باشد.