از میان همه سیارات منظومه شمسی ، بدون شک شرایط موجود در مریخ بیش از هر سیاره دیگری ، نزدیک به شرایطی است که در زمین حکمفرماست. هر چند این تشابه نسبی است، زیرا مریخ سیاره‌ای برهوت و یخ زده است. دمای میانگین در آنجا 25- درجه سانتیگراد است که از 30+ درجه در خط استوا در بهترین شرایط تا 140- درجه سانتیگرد در تغییر است. از طرفی فشار جو آن صد بار کمتر از فشار جو زمین می‌باشد. در این هوای نادر ، دی اکسید کربن ، کمی ازت ، آرگون و مونو اکسید کربن و خیلی کمبخار آب یافت می شود. بطور خلاصه تنفسی در آنجا بسیار مشکل بوده با اینکه عنار اصلی برای زندگی ، چندان در آنجا نایاب نیست.با این حال برخی مشاهدات این فکر را بوجود می‌آورد که در چندین دوره ، اقیانوسهای واقعی وجود داشته است. در این زمانها مریخ بسیار به زمین شباهت داشته و با این نتیجه گیری دوباره بحث در مورد فرضیه حیات بر روی سیاره سرخ و اثرات بر جای مانده ، از سر گرفته می‌شود که این اثرات را ممکن است هنوز در آنجا ردیابی کرد.
مریخ از نظر زیست شناختی
دمای سطحی متوسط زمین است. دمای مریخ در استوا ممکن است در روز به 24 درجه سلسیوس برسد، و در شب تا 73- درجه سلسیوس پایین بیاید. این شرایط، مریخ را جای قابل تحملی برای زندگی می‌سازد. اما برون زیست شناسان فکر می‌کنند، که شکلهای معینی از زندگی ممکن است در آنجا وجود داشته باشد. چند عامل ، این امکان را تأیید می‌کند. مثلاً موانع فیزیکی به آسانی از نفوذ تشعشع فرا بنفش جلوگیری می‌کنند. اکسیژن ، نیتروژن و آب ممکن است به مقدارهای کافی ، برای حفظ ارگانیسمهای سختی چون باکتریها ، کپکها و گلسنگها وجود داشته باشند. وجود لایه‌ای از آب منجمد دائمی ، با یخ دائمی زیر خاکی ، در خاک زیر سطحی ، ممکن به نظر می‌رسد. این یخ ممکن است گه گاه بطور موضعی آب شود و در نتیجه ، آب برای موجودهای زنده بوجود آورد. ممکن است نیتروژن به مقدار کمی در جو وجود داشته باشند. در خاک نیز ممکن است نمکهای شیمیایی ، شامل نیتروژن موجود باشد.
آیا یک دریاچه در مریخ می تواند نشان از وجود حیات در این سیاره باشد؟
پاسخ صریح این است: الزاما نه! اگر کشف این دریاچه صحت داشته باشد نشان می دهد مریخ روزگاری به اندازه کافی گرم بوده تا امکان وجود حیات هم در آن باشد. اما این تنها شرط وجود حیات نیست. حداقل روی زمین تمامی موجودات زنده از ترکیب ارگانیسم های خاص ساخته شده اند که اتم های کربن و سایر المان ها از اساسی ترین بخش های تشکیل دهنده آن هستند.همه می دانیم که میلیون ها سال طول کشیده تا حیات در زمین به این سطح از تکامل برسد. به هر شکل حداقل در این لحظه ما نمی دانیم چه شکل های دیگری از حیات ممکن است تحت چه شرایطی به وجود آیند چرا که این نوع حیاتی که در زمین داریم تنها شکل شناخته شده برای ماست و احتمال اینکه اشکال دیگری نیز وجود داشته باشند وجود دارد.
