در يک حراجي در نيويورک يک لباس شير به کار گرفته شده در فيلم کلاسيک شده «جادوگر اوز» محصول سال 1939 با قيمتي بيش از 3 ميليون دلار به فروش رسيد و پيانويي هم که در «کازابلانکا»، يکي از دو فيلم نخست در جدول محبوب‌ترين کارهاي تاريخ سينما (ديگري «بر باد رفته» است) مشاهده شده و با آن نواهايي ماندگار نواخته شده بود، با قيمتي فزون‌تر از همين رقم به فروش رفت. اين اتفاق هفته گذشته در تالار بونهامز لندن شکل گرفت و اگر يک متقاضي حاضر شد با رقم چشمگير فوق لباس شيري کمي تا قسمتي احمقانه «جادوگر اوز» را بدست آورد، به اين سبب بود که اين لباس در اين فيلم بر تن برت لار، يکي از بازيگران نقش‌هاي مکمل فيلم بود. اگر بخواهيد رقم دقيق پرداخت شده براي پيانو حاضر در رستوران کاراکتر ريک (با بازي همفري بوگارت) در «کازابلانکا»ي مايکل کورتيز را بدانيد، بايد بگوييم به 4/3 ميليون دلار رسيد. در آن زمان (اوايل دهه 1940) چنان پيانويي به قيمت فقط 15 دلار در مغازه‌‌ها قابل ابتياع بود!
ارقام خيره کننده حراجي هفته پيش در نيويورک تاکيد و نشانه تازه‌اي از علاقمندي جدي و پيوسته مردم جهان به هنر فيلم و ستارگان اين هنر و آثار ماندگار تاريخ سينما بود. با اين که اين وسايل قديمي اغلب رنگ و رو رفته و مستعمل هستند و فايده‌اي به حال هيچکس ندارند اما همين که در فلان فيلم کلاسيک مورد استفاده قرار گرفته و مثلا دست‌هاي کلارک گيبل به آنها خورده براي محبوب و مهم شدن اين اشياي بيجان و رد و بدل شدن مبالغ کلان به قصد تصاحب آنها از منظر سينما دوستان کفايت مي‌کند. هاليوود روي اين حراجي‌ها بيشتر به عنوان راهي براي مطرح نگه داشتن ستاره‌هاي خود و بر سر زبان انداختن مجدد فيلم‌هاي کلاسيک خود بهره مي‌گيرد هر چند بايد پذيرفت و اعتراف کرد که کارهايي همچون «کازابلانکا» و «جادوگر اوز» چنان معروف و محبوب‌اند که نيازي به اين ادوات اضافي و کمک‌هاي جنبي ندارند.
بانی فیلم- منبع: Movie Line
