ما میتوانیم با استفاده از آنژیوگرافی عروق بزرگ یا متوسط بدن را با دقت بررسی کنیم، اما اگر لازم شود برای تحقیقات پزشکی یا روند تشخیصی بیماریهای عروق بسیار کوچک بدن را، در افت زنده بررسی کنیم، باید چه کنیم؟
هر چند شیوههای تصویربرداری غیرمداخلهای این سالها پیشرفت زیادی کردهاند، اما وضوح تصاویر حاصل از آنها بسته به سرعت لازم برای عکسبرداری و عمق بافت، محدود است.
به تازگی «مایکل تنتز» و همکارانش در انستیتوی Langevin پاریس موفق شدهاند که با شیوه جدیدی، این محدودیتها را از بین ببرند. برای این کار آنها از تزریق ریزحبابهای گازی با اندازه تنها دو میکرومتر استفاده میکنند، بعد از اولتراسونوگرافی با تواتر بالا استفاده میکنند. به این ترتیب آنها میتوانند با سرعت چند هزار عکس در ثانیه، از عروق ریز یک بافت، عکسهای واضح داشته باشند.
در آزمایشی که آنها روی موشهای انجام دادند، توانستند، عکس بسیار واضحی از مغز جاندار تهیه کنند که وضوح آن واقعا شگفتانگیز بود: هر پیکسل روی این عکس به اندازه یک گویچه سرخ بود. به این ترتیب با این شیوه، وضح عکسها به یکباره، ۱۵ برابر بیشتر شده است و به ۳ میکرومتر رسیده است.
از این روش جدید میتوان برای پژوهشهای پزشکی و نیز تعیین دقیق مرحله پیشرفت سرطانها و نیز پیگیری میزان بهبود بیماران مبتلا به سکته مغزی استفاده کرد. مزیت دیگر این است که بیماران در معرض اشعههای لازم برای عسکبرداریهای روتین قرار نمیگیرند.
یک پزشک