نام: آدلاین ویرجینیا وولف

زادروز: ۲۵ ژانویه ۱۸۸۲ – لندن، انگلستان

درگذشت: ۲۸ مارس ۱۹۴۱ در سن ۵۹ سالگی – انگلستان

ملیت: انگلیسی

نام‌های دیگر: آدلاین ویرجینیا استیون (Adeline Virginia Stephen)

مذهب: بی خدا

آثار: اتاقی از آن خود – به سوی فانوس دریایی – خانم دالووی

همسر: لئونارد وولف ۱۹۴۱-۱۹۱۲

والدین: لسلی استیون

هرگاه بخواهیم فهرستی از نویسندگان بزرگ قرن بیستم جهان تهیه کنیم، نام ویرجینیا وولف به یقین در میان چند نفر اول این فهرست جا خواهد گرفت. ویرجینیا وولف همراه با جیمز جویس به رمان نویسی معنائی دورباره بخشید و آنرا از سطح واقعیات و عادیاتبه عمق هوشیاری وآگاهی هدایت کردند.

ویرجینیا عمیقا بر اکثریت نویسندگانی که پس از او به رمان پرداختند، تاثیر گذاشته است. اوبه عنوان مقاله نویس ومنقد درباره ی سرنوشت زنان هنرمندو آنهائی که از تنگناها و محدودیت زمان خود رنج برده اند، مقالات و انتقادات تاثیر انگیز نوشته است.

ویرجینیا وولف در لندن متولد شد او سومین فرزند، در میان 2 پسر و 2 دختر پدر و مادرش بود. پدرش لسلی استفن منتقد، زندگی نامه نویس و پژوهشگر نامدار عصر ویکتوریا بود و مادرش جولیا استفن از زیبارویان مشهور زمان خود بود که در خانه اش محافل مشخص ادبی ترتیب می داد. کتابخانه ی معظم و ذوق آفرین لسی استفن در خانه محل پرورش ذوق ادب ویرجینیا بود.

فرزندان استفن، ویرجینیا، وانسا، توبی و آدریان همگی با مراقبت پدر و و مادرشان در کوشش های فکری خود تشویق می شند اما بیشترین تاثیر پدر بر ویرجینیا بود. طی دروس روزانه، پدرش به ویرجینیا می آموخت که چگونه مطالب را با همه ی احساس خود بخواند و زیبائی نوشته ها را دریابد و تحسین کند. از پدرش اموخت که کلمات  و عقاید نه فقط فوق العاده اهمیت دارند بلکه می توانند بی نهایت دلپذیر و افسون کننده باشند.

ویرجینیا بعده ا به یاد می آورد: «پدرم همچنان که روی صندلی راحتی می نشست و پشت خود را تکیه می داد کلمات را با چشمان بسته بلند می خواند و ما احساس میکردیم که او نه تنها واژه های تنیس یا وردزورث را ادا می کند بلکه آنجه را که خودش حس می کرد ومی دانست نیز بر زبان می آورد. به این ترتیب بسیاری از اشعار شعرای بزرگ انگلیس، امروز از پدرم جدائی ناپذیر به نظم می رسند. نه تنها در این اشعار صدای پدرم را می شنوم بلکه به گونه ای آموزش و باورهای او را می بینم .

خانواده ی استفن هر سال دو ماه تابستان را در سنت ایوز در کورن وال به سر می برند. ویرجینیا آن محل را نه فقط به خاطر اینکه روح را صفا میداد و تصورات و تخیلات را بر می انگیخت بسیار دوست داشت، بلکه از آن جهت که آن محل بدون تشریفات، زندگی خانوادگی را شکوفا می ساخت نیز آنجا را بسیار دلپذیر می دانست.

وقت یکه ویرجینیا 13 ساله شد، مادرش زندگی را بدرود گفت.

غم شدید وعمیق پدرش در فقدان همسر، اولین شکست زندگی ویرجینیا بود. شکستی که از آن پس بارها در سرتاسر زندگیش تکرار شد.

لسلی استیفن، بدون ملایمت های همسرش، خانه را با سختگیری و خشونت های پدر سالانه ی عصر ویکتوریا اداره می کرد. ویرجینیا بعدها نوشت:

«درآن هنگام مثل این بود که درقفسی همراه با یک حیوان وحشی به سر می بردیم .

پدرش در سال 1904 فوت کرد ودمین شکست بزرگ زندگی ویرجینیا را پدید آوردکه به خاطر آندست به خودکشی زد. وقتیکه حالش بهتر شد، به همراه خواهر و برادرانش به خانه ای که در بلوم بری داشتند نقل مکان کردند.

در آنجا، آنها در مرکز هنرمندان، منتقدان و نویسندگان پراستعداد و نامتعارفی بودند که به گروه بلومس بری معروف شدند. در جمع آنها چهره هائی مانند لیتون استراچی منتقد وزندگی نامه نویس ویتا ساک ویل- وست نویسنده ، ای.ام. فورستر رمان نویس و جان می نارد کینز اقتصاددان بودند.

در سال 1912، ویرجینیا با لئونارد وولف ازداج کرد که منتقد و نویسنده ی مطالب مجله ی اقتصادی بود.

سال بعد او اولین رمانش را به نام: سفر به بیرون کامل کرد که 6 سال بود روی آن کار می کرد. این رمان در سال 1915 منتشر شد.

در سال 1917 ویرجینیا و همسرش یک دستگاه چاپ خریدندو چاپخانه ی هوگارت را بنیاد نهادند که نه فقط بعضی از کتابهای زن و شوهر، بلکه آثار نوگرای در خور اهمیت دیگر را نیز مانند اشعار «تی. اس.الیوت» چاپ میکرد.

رمان دوم ویرجینیا به نام «شب و روز» در سال 1919 انتشار یافت و مثل رمان نخستینش سبک سنتی داشت . در رمان های بعدی اش، ویرجینیا شروع کرد به اینکه کمتر روش معهود را آزمایش کند و برای ارائه ی موج هوشیاری قهرمان کتابش سبک ذهنی شاعرانه تری به کار برد. آن وقت ویرجینیا رمان را به اعماق درونی کشاند تا اندیشه های نهان و احساس های پنهان را کاوش کند.

رمان های : اطاق جاکوب در سال 1922، خانم دالاوی در سال 1925 ونیز شاهکارش به سوی برج دریایی که در سال 1927 منتشر شد،همه به سبک جدید او نوشته شدند.

این آثار نه بر توطئه ی داستانی، بلکه بر دنیای درونی و روانشناختی قهرمانانش متمرکز بودند.

روابط عاشقانه ی ویرجینیا وولف با ویتا ساک ویل- وست، الهام بخش او در نگارش رمان اورلاندو بود که درسال 1929 انتشار یافت. این رمان یکزندگی نامه ی طنز آلود بود که زندگی یک شخصیت داستانی را از زمان الیزابت تا عصر خود ویرجینیا پی میگرد. این بازگیر ایام برای سازگار شدن با هر عصر و زمانه تغییر جنسیت می دهد.

طی سالهای 1920 تا 1930 ، ویرجینا وولف چندین کتاب انتقادی نوشت . در کتاب اطاقی از آن خود که در سال 1929 نشر یافت، نخست آنرا به عنوان یک استاد میهمان دانشگاه آکسفورد ارائه کرد. در کتاب سه پول که در سال 1938 منشر شد ارمان فمینیسم را مطرح کرد و دشواری هائی را که زمان ویسنده با آنها رودررویهستند تشریح نمود. به نظر او : نوشته های یک زن هموراه زنانه است وجز این نمی تواند باشد وهر قدر این نوشته ها بهتر باشد بیشتر زنانه خواهد بود. به نظر ویرجینیا وولف، توسعه و پرورش این دیدگاه زنانه که سالهای طولانی سرکوب شده و پایمال گردیده و نادیده گرفته شده بود، بنابر عبارت مشهور وولف، نیازمند: سالانه پانصد پوند و یک اطاق از آن خویش بود.

در سال 1941 افسرده از درگیری جنگ واین احساس که فروریزی عصبی دیگری در راه است سبب شد که او با غرق کردن خود، دست به خودکشی بزند.

ویرجینیا در زندگی حرفه ای ممتازش با چالشی روبه رو شده بود که پدرش در او آفریده بود و آن عبارت بود از استفاده از نیروی درون و احساس های خوب . نفوذ او چه در تاریخ رمان نویسی و چه در دنیای زنان نویسنده ای که به فراخوان و پیام او برای بیان امر زنانه پاسخ داده بودند، همچنان درخور اهمیت به نظر می رسد. به طوری که کریستوفر ایشروود رمان نویس ونمایشنامه نویس درباره ی اونوشت: نبوغ ویرجینیا وولف شدیدا زنانه وشخصی و تقریبا خصوصی بود خواندن هر یک از کتابها یاو (اگر از دریافت آن لذت ببرید) به منزله ی دریافت نامه ای از اوست که به ویژه خطاب به خود شما نوشته شده است.