وقتی با امیرحسین صدیق در سفرنامه اش همراه می شوی، طعم فلافل ها و ترشی هایی که در اهواز و آبادان خورده است را در دهانت مزه مزه می کنی.

سفرنامه ای که در نهایت به خرمشهری می رسد که سال ها پیش مردم غیورش آن را از چنگ دشمن درآوردند ولی هنوز آثار جنگ را در خیابان هایش می بینیم.

امیرحسین صدیق سال هاست در روستایی در اطراف تهران زندگی می کند. او که از هیاهوی تهران و آلودگی آن خسته شده، به روستایی ساکت و دور افتاده از تهران رفته است.

روستای کمرد در نزدیکی تهران قرار دارد، با این حال مشکلات زیادی در این روستا هست که یکی از ساده ترین آنها نبود گاز است ولی صدیق این سختی را به جان خریده تا در آرامش زندگی کند.

اول ایران

من عاشق سفر هستم. برای همین هر وقت زمان و شرایط سفر فراهم شود، حتما برنامه سفر می گذارم چون ترجیحم این است که همیشه در سفر باشم. همیشه هم دوست دارم اول مناطق مختلف ایران را بگردم و بعد سفرهای خارجی را در برنامه ام داشته باشم. الان هم می توانم بگویم بسیاری از نقاط ایران را دیده ام ولی باز هم جاهای مختلفی در ایران وجود دارد که هنوز موفق به دیدن شان نشده ام. این به دلیل بزرگی و پراکندگی بیش از اندازه اش است.

همه جای ایران زیبا است

به نظرم همه جای ایران دوست داشتنی است و هر قسمتی از خاک ایران در نوع خودش جذاب است. مثلا یزد که جزو مناطق کویری زیباست، آستارا، اردبیل و گردنه حیران که بین این دو قسمت است، بی نظیر است.

نمی توان گفت کجای ایران زیباتر است. همه جای ایران دیدنی است. حتی زمانی که فرصت سفر ندارم وقتم را با تهران گردی می گذرانم. جالب است چیزهایی را می بینم که شاید با وجود اینکه در شهر خودمان بوده تا به حال ندیده بودم.

مناظر شمال کشو ررا در جنوب ببینید

اگر بخواهم خطه خاصی از ایران را به مردم پیشنهاد کنم، خوزستان است. با توجه به کاهش دما فکر می کنم این منطقه الان جای خوبی برای سفر است. اهواز، دزفول، آبادان، خرمشهر و … هر کدام زیبایی های متفاوتی دارد ولی در کل مهمترین ویژگی خوزستان که مرا جذب می کند، تفاوت آب و هوایی اش در مقایسه با دیگر نقاط ایران است.

نکته جالب اینجاست که اگر هوای گرم آنجا را کنار بگذاریم با دیدن مناظر طبیعی آن به یاد مناظر و جنگل های شمال کشو رمی افتیم. خوشبختانه این مناطق از منابع و مناظر طبیعی بالایی برخوردار است ولی متاسفانه عدم مدیریت صحیح مانع دیده شدن و توجه کافی به این قسمت از ایران شده است.

تجربه بهار در پاییز و زمستان خوزستان

در فصل های متعددی به خوزستان سفر کرده ام؛ زمستان، پاییز و اوایل بهار بهترین زمان برای سفر به خوزستان است چرا که در این فصل ها مردم غیربومی می توانند هوای آنجا را تحمل کنند. جالب اینجاست وقتی در زمستان یا پاییز به خوزستان سفر می کنیم، بهار را بار دیگر تجربه می کنیم و این یکی از شگفتی های این مرز و بوم است.

مردمانی خونگرم و دوست داشتنی

یکی دیگر از ویژگی های جذاب این قسمت از ایران، مردمان آن هستند؛ مردمانی خونگرم و خودمانی که شیرینی سفر به این منطقه را برایت جذاب تر می کنند. همچنین این منطقه از امنیت بالایی برخوردار است و من در چندین سفری که به شهرهای مختلف خوزستان داشتم، هیچ اتفاق بدی ندیدم.

پیشنهاد جدی برای مسافران خوزستان

بناهای فرهنگی و تاریخی متعددی هم در استان خوزستان است که دیدن آنها و آشنایی با تاریخ شان برای هر ایرانی امری لازم است. مانند بنای چغارزنبیل که در شوش است.

بازدید از موزه ای که در مرز ایران و عراق است و مربوط به دوره جنگ است یکی از پیشنهادهای جدی برای مسافران استان خوزستان است چون ذهنیتی از اتفاقات دوره جنگ پیدا می کنند.

برای خرمشهر چه کردیم؟

صحنه ناراحت کننده به شهرهای استان خوزستان، به خصوص خرمشهر، دیدن آثار جنگ بعد از گذشت حدود 27 سال از آن روزها است. شهری که مردم باتعصبش سال ها پیش از دست دشمنان درآوردند ولی با این همه تبلیغات هنوز تغییر محسوسی در آن نمی بینیم.

خرمشهر به نوعی ناموس ملی ما محسوب می شود ولی در همه این سال ها هیچ پیشرفتی نکرده است. مدیران ما هنوز پز آن مناطق را می دهند در صورتی که هیچ فعالیتی در آن مناطق نکرده اند.

هنوز بهترین محله ها و ساختمان ها مربوط به شرکت نفت است که سال ها پیش ساخته شده و هیچ چیز جدیدی به آن اضافه نشده است. این مسائل آثار جنگ نیست بلکه ناشی از بی توجهی کسانی است که مسئول رسیدگی و بازسازی پس از جنگ هستند. جنگ پیش آمد و ما پیروز شدیم و مردمان خرمشهر، شهر را پس گرفتند؛ بعد آن چه کردیم؟

غذاهای دریایی بی نظیر

بهترین بخش سفر، آن هم سفر به خوزستان غذاهای بومی آن است. غذاهای دریایی که در خوزستان درست می شود، فوق العاده است. غذاهای دریایی متفاوت با ادویه مخصوص خودشان که بی شک نمی توان از آنها گذشت. تجربه جالبی که در خوزستان داشتم، خوردن میگوی خشک شده بود که در آبادان خوردم. البته در خرمشهر هم بازاری بود که میگو را به شکل های مختلف می فروختند.

طعم برنجی متفاوت را تجربه کنید

در کنار خوردن ماهی های خوشمزه و تازه جنوب، نوع برنجی که مصرف می کنند هم جالب است. در آنجا برنج متفاوتی را کشت می کنند. برنج کوتاه و چاقی که چند نوع هم است. مزه و شکلش هم با برنجی که در شمال کشت می شود، کاملا فرق می کند. هم غنی تر است و هم عطر بیشتری دارد. طعم متفاوتش ارزش تجربه کردن را دارد ولی از آنجایی که در حد نیاز و مصرف خودشان کشت می کنند، فقط در این مناطق می توانید چنین برنجی را بخورید.

فلافل با طعم های مختلف

در کنار غذاهای دریایی و دیگر غذاهای بومی استان خوزستان، یکی از غذاهای ویژه این منطقه فلافل هایش است. اصلا یکی از تفریحات من در سفر به این استان خوردن فلافل های مختلف است.

از هر فلافل فروشی که می گذرم چندتا فلافل می خورم و به نظرم هر کدام شان، مزه خاص خودشان را دارد. می توانم این پیشنهاد را به کسانی که به خوزستان سفر می کنند بکنم که عصرها در بازارهای اهواز و آبادان بچرخند و از طعم فلافل های آنجا لذت ببرند. از آنجایی که آدم شکمویی هستم معتقدم هر چیزی ارزش یک بار امتحان کردن را دارد.

ترشی های اهواز را از دست ندهید

یکی دیگر از تفریحاتی که می توانم پیشنهاد کنم رفتن به بازار سنتی اهواز است که ترشی های مخصوصی دارد. خاطرم هست ترشی بود که با رب انار درست شده بود که خود ترشی مانند خورشتی بود که می توانستیم همراه نان یا برنج به عنوان یک وعده غذایی بخوریم. ترشی های اهواز را از دست ندهید.

همچنین اگر سفری به آبادان و خرمشهر و حتی اهواز داشتید یادتان باشد ادویه های آنجا را هم خریداری کنید.

سفر جاده ای را تجربه کنید

بهترین پیشنهاد برای سفر، سفر جاده ای است. من شخصا سفر زمینی آن هم در جاده را به همه چیز ترجیح می دهم چون کم کم می توانی با تفاوت اقلیم ها خو بگیری، در صورتی که در سفر هوایی طی دو ساعت به مقصد می رسید بدون آنکه متوجه شوی چه اتفاق هایی در راه رخ داده است. جاده ای هم که به خوزستان می رسد از استان خرم آباد می گذرد و طبیعت بسیار زیبایی دارد.

صنایع دستی خطه گرمسیر

یکی از صنایع دستی بومی و خاص استان خوزستان کپو است. مرکز بافت کپو، دزفول است و معمولا به شکل سبدهای در دار و بدون در به صورت سینی در اندازه های مختلف رنگی و ساده بافته می شود. ورشوسازی دزفول هم معرف است که از سماورها تا قلیان های زیبایی می توانید پیدا کنید.