حرف ئ :
- ئابا
- ئاراز (آراز: اَرَس)
- ئاسو (افق)
- ئاسوس
- ئاکار
- ئاکام (عاقبت، سرانجام)
- ئاکو (قلهٔ کوه)
- ئاگرین (آتشین، نام یک کوهستان)
- ئالان بلند، با حرمت، سخن دلنشین (نام کوهستانی در کردستان)
- ئاوات (امید)
- ئارتین ( شعله و گرمای آتش)
- ئارمین ( منسوب به آرام-پسر کیقباد)
- ئازا ( دلاور، همریشه با آزاد)
- ئەگید ( دلاور، اصل این واژه ترکی است)
- ئەلەند ( تیغ آفتاب، نخستین پرتو بامدادی خورشید)
- ئەردەلان ( اردلان)
- ئەردەوان ( اردوان)
- ئەژدەر ( اژدر)
- ئەویندار ( عاشق)
- ئاهورا
–> حرف آ :
- اروان
- آران (ئاران – قشلاق)
- آریوان: آتشه وان (آری: به معنی آتشه، وان: نام شهری در ترکیه)
- آمانج (هدف، مقصد)
- آمیار
- آوات
- افران
- اورامان
- اردلان
- آرتین (حرارت آتش،گرمای آتش)
- آرژین (آتش زندگی،گرمای زندگی)
- آسو (افق)
- آرشین (دوست داشتنی)
- آکار (خلق و خو، اخلاق)
- آکام (سرانجام،نتیجه کار)
- آنیموس (بی نیاز – بخش ناهشیار یا خودِ درونیِ راستینِ هر فرد)
- آوات (امید و آرزو)
–> حرف ب :
- بریار (عهد و پیمان)
- باگرو ( تندباد)
- باهوز ( گردباد)
- بەلین ( پیمان)
- بەهیز ( نیرومند)
- بەرزان ( بلندپایه)
- بەرهەم ( ثمرە)
- بەتین ( آتشین)
- بهنوش (گوارا، بهترین نوش دارو)
- بلیسه ( شعله، اخگر)
- بلیمەت ( دلاور)
- بروسک ( جرقه)
- بروا ( ایمان)
- بریار ( تصمیم)
- بوران ( بوران)
–> حرف پ :
- پارسیا (اهالی پارس)
- پەژار (افسردەدل)
- پەشیو (هراسان و افسردەدل «همریشه با پژمان»)
- پشتیوان (پشتیبان)
- پشکو (شکوفە)
- پیشەنگ
–> حرف ج:
- جوانرو (زیبا رو)
- جوتیکار
–> حرف چ:
- چیا (کوهستان بلند)
–> حرف خ :
- خوشناو (نامدار،نیک نام)
–> حرف د :
- داژیار (روزی ،قدرت)
- داوین (دامنه کوه)
- دالاهو (برگرفته از کوهی در کرمانشاه)
- دانیار (بخشندە)
- دارا
- دەرسیم (برگرفته از منطقه درسیم در ترکیه)
- دیار (دیار، پیدا)
- دیاری
- دیاکو (بنیانگذار ایران و اولین پادشاه مادها که شهر هگمتانه (همدان) را بنا نهاد و آنرا پایتخت ایران کرد- مشهور است که در عدالت بسیار دقیق بود)
- دیلمان (برگرفته از سرزمینی که مابین گیلان و مازندران قرار دارد)
- دیمەن (چشم‌انداز)
–> حرف ر :
- راژور (جایی بالا،حاکم)
- رامیار (اهل سیاست، سیاستمدار)
- راویژ (تدبیر)
- روژیار (آفتاب،زمانه)
- روژمان (اندیشه نورانی،مانند روز)
- روژهات (روزها)
- راژان
- راویژ (تدبیر)
- روژند (نور خورشید)
- رامان (در شگفت )
- ریبوار (رهگذر)
- ریوان (رهگذر)
- ریباز (راه و شیوه)
- ریناس (رهشناس)
- ریبین (رهشناس، دورنگر، راهبین، دوراندیش، آینده نگر)
- ریبین (دورنگر، راهبین)
- ریکەوت (کردی)
- ریزان (وارد، ماهر)
- رزگار (رستگار، آزاد)
- روژان
- روژهلات (شرق)
- روهات
–> حرف ز :
- زاگروس (زاگرس اصل این واژه یونانی است.)
- زال (حکمران، چیره)
- زانا (دانا)
- زانکو (دانشگاه)
- زانیار (دانشور، دانا، دانشمد)
- زمناکو (نام کوهستانی در کردستان)
- زیلان (کردی)
- زوران (تلاش، کشتی)
- زوراب (کردی)
- زریان (نام یک نوع باد، تندر، طوفان)
- زیبار
- زەردەشت
–> حرف ژ :
- ژاکان (پژمرده ، اسم نیست مصدر فعل است)
- ژیار (زندگی شهرنشینی)
- ژیکان (قطره ی باران)
- ژیوار (زندگی)
- ژاوەرو (ژاورود)
- ژوان (گفتگوی عاشقانە)
- ژیر (هوشمند، همریشه با واژه «زیرک»)
- ژیلوان (کوهنورد)
- ژیلەمو (اخگر)
- ژیوار (تمدن)
- ژیوان (نگهبان زندگی)
- ژیهات (کاردان، ماهر، شایسته، لایق)
–> حرف س :
- ساکو (کوه بدون گیاه،ساده و بی آلایش)
- سامران (نامی محلی، بلند و سر فراز)
- سایمان (مانند سایه)
- سوران (نام یکی از منطقه های وسیع کردستان همچنین با اضافه شدن+ی=سورانی ؛نام یکی از لهجه های معروف در کردی)
- سیپان (بلندی مانع باد، نام دوکوه در کردستان)
- سارو
- ساکار (پاک و ساده)
- سامال
- سانیار (حامی و پشتیبان ، نام یکی از قبایل کرد)
- سه یوان(کوهی در ایلام)
- سامرەند
- سەردار (سردار)
- سەنگاو
- سەرکەوت (پیروز)
- سەرکو
- سیامه ند
- سیروان (نام رودی در منطقه هورامان تخت – کردستان)
- سوران (نام نوعی لهجه ی مادری کردی سورانی – کرد سوران)
- سردشت (به مکانی رویایی گفته میشود همانند بهشت سرسبز،نام شهری کردنشین در آذربایجان غربی)
- سَیوان (هاله، اطراف ماه، سایبان، چادر)
- سیروان
–> حرف ش :
- شالیار (همدم شاه )
- شاهو
- شیروان
- شمِال
- شیرکو
- شورش
- شیوان
- شوان
- شڤان
–> حرف ک :
- کاردوخ (نامی برای قوم کرد)
- کاروان
- کاویار (مراد،آرزو)
- کژوان (کوهنورد)
–> حرف ل :
- لاهور (یکتا)
–> حرف م :
- ماردین (نام منطقه ای کرد نشین در ترکیه)
- ماژان (بزرگان، همچنین مکانی در شهرستان بیرجند)
–> حرف ن :
- نیهاد (نهاد،هدف و مسیری)
–> حرف و :
- وانیار (باسواد)
- وارو (رهگذر)
- وفران (در زبان کوردی ایلامی به معنای برف)
–> حرف ه :
- هامون
- هکار
- هژار (بینوا، فقیر، تنگ دست)
- هژیان (ارزنده، شایان ارزش)
- هاوری ( همراه)
- هاوراز (همراز)
- هەلمەت (هجوم ناگهانی، دگرگون‌شده واژه عربی حَمله)
- هەژار (ندار و فقیر)
- هەلکەوت (فراز-رونده، چیره)
- هەلگورد
- هەلو (آله، عقاب)
- هەردی
- هەورام (برگرفته از اورامانی، نام مردمی از سرزمین دیلمان که به غرب ایران مهاجرت نمودەاند)
- هەوراز ( فراز و نشیب)
- هیژا ( گرامی، محترم)
- هیرش (یورش)
- هورام (زیبا رو، خوش رام ، خنده رو ، ﻣﺮدﻡ ﻣﻨﻄﻖهاوراﻣﺎﻥ ، ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻃﻠﻮﻉ آﻓﺘﺎﺏ)
- هوزان (آوازەخوان)
- هومەر
- هیدی (آرام،ساکت)
- هەندرین ( نام کوهستانی در کردستان)
- هوگر ( علاقەمند)
- هیرش (یورش، هجوم و حمله)
- هیژا (گرامی، محترم)
- هیوا (امید)
- هیمن (آرام ، صبور ، متین، نجیب)
