نوجوانی خود را به یاد می آورید؟ مواقعی که می خواستید از خانه بیرون بروید و با صدای مادرتان که می گفت: «همان جا وایستا دختر خانم! واقعا چی با خودت فکر کردی که داری با این سر و وضع میری بیرون؟» شما هم با خشم و دلخوری لباس هایتان را عوض می کردید و آرزو داشتید که ای کاش سال ها با سرعت نور رد شوند و شما بزرگ شوید تا بتوانید آن طور که دل تان می خواهد و فکر می کنید مد روز است، لباس بپوشید.
الان که خانم جوانی شدید، جای خالی آن صدا که به شما کمک می کرد در پوشش تان تجدید نظر کنید را احساس می کنید.
ظاهرا مردم براساس ظاهر و پوشش شما قضاوت ها و تعابیر نادرستی دارند. چه طور می توان این فاصله ی دیدگاهی بین آن چه که لباس و پوشش شما به دیگران منعکس می کند و آن چه که شخصیت واقعی شما است را پر کرد؟ زمانی که در مورد این برداشت ها مردد هستید، بهترین کار این است که ظاهر ساده تر و سنگین تری داشته باشید. بهتر است دلایل شش گانه ی زیر را بخوانید که چرا باید از سبک پوشش های خاص دست بردارید:
۱ – از جلب توجه دیگران و مواجهه شدن با شرایط خطرناک دور می مانید
برخی از دخترهای دبیرستانی یا حتی دانشجوی حاضر در جامعه، دائم بر طبل «آزادی در پوشش» می کوبند، مانند این که می گویند: «من آزادم تا هر چیزی که دوست دارم را بپوشم، این بدن متعلق به خودم است و این زندگی نیز به خودم تعلق دارد و به کسی مربوط نیست.» اگر شما هم این گونه فکر می کنید، پس آشکارا ناآگاهی و اشتباه عمیق خودتان را به نمایش گذاشته اید.
شما هر روز در حال رفت و آمد در مکان های مختلف هستید و در بسیاری از این مکان ها، در معرض دید انواع آدم های بعضا هوس آلود هستید؛ در کلاس، سرکار، اتوبوس، مترو، آسانسور و یا حتی یک رستوران و کافی شاپ. در چنین فضاهایی افراد، جز آن چه که جلوی چشمشان است و در واقع بررسی نوع پوشش شما، گزینه ی دیگری ندارند. برخی با چشم چرانی، متلک پرانی و یا بد خیره شدن به شما واکنش نشان می دهند. آیا آمادگی برخورد با چنین واکنش هایی را دارید؟ آیا شخصیت شما این برخورد ها را می پسندد؟
در مورد سیم کشی متفاوت مغز مردها باید خیلی بیشتر از این ها محتاط و آگاه باشید. هر دو جنس تقریبا به یک شکل در مورد موضوعات مختلف فکر می کنند، اما مردها، برخلاف زن ها عمده ی فکر و ذکرشان حول موضوعات فیزیکی و جنسی می گردد. کوچک ترین نشانه و یا ژست شما، می تواند تصاویر و احساسات روشنی را پرورش دهد. آیا از تاثیرگذاری لباس ها و پوششی که دارید مطلع هستید؟
آن سوی دیگر معادله، مردان از ظاهر و پوشش زن، درباره ی فرهنگ و شخصیت و سبک زندگی او نتیجه گیری می کنند و این مسأله نیز نوعی فقدان آگاهی را نشان می دهد.
لباس پوشیدن بر طبق فرهنگ روز و معاصر برای زنان امروزی که الگویشان محدود شده است به مانکن های هالیوودی و برندهای مطرح، بسیار دشوار است. اکثر این لباس ها نوعی خودنمایی را تبلیغ می کنند. از سوی دیگر، زن ها با آرایش چهره ی خود نیز با دشواری هایی رو به رو هستند. استفاده از آرایشی که مناسب حضور در مدرسه، سر کار و متناسب با نقش های آن ها در زندگی و دنیای واقعی باشد نیز بسیار پیچیده و چالش زا می باشد که همه ی این ها بدین معنا است که گاهی زن ها جلف، سبک و گاهی خیلی سنتی به نظر می رسند.
اما همه ی افراد، از آن ها انتظار دارند که همیشه خوب، مرتب و ساده باشند، فقط به خاطر این که جنس مؤنث هستند. از همین رو تعجبی ندارد که برخی از زن ها به ناگاه همه ی قید و بندها را رها می کنند و به پوشیدن لباس های گشاد و راحت روی می آورند. آیا شما مردها، حاضرید که دست از قضاوت زن ها بردارید و به آن ها با دیدی فراتر از جنسیت و پستی و بلندی اندام شان بنگرید؟
۲ – تصویری خنثی از خود به نمایش می گذارید و بدین واسطه از تاثیرگذاری های منفی می کاهید
متناسب با مناسبت، موقعیت و افراد دیگری که به آن ها اهمیت می دهید، لباس بپوشید. می خواهید در یک مصاحبه ی شغلی شرکت کنید؟ در نظر دارید به معرفی سازمان تان بپردازید، در جلسه ی اولیا و مربیان مدرسه فرزندتان حضور یابید و یا در یک مراسم خانوادگی و غیر رسمی شرکت کنید؟ حضور در این مناسبت ها می طلبد که تصویر و سیمای یک فرد حرفه ای و متشخص را داشته باشید. از پوشیدن لباس های تنگ و کفش هایی با پاشنه هایی که بسیار بلند هستند، در هر مکان و اجتماعی بپرهیزید چرا که هر اجتماعی پوشش خاص خود را نیاز دارد. سبک و چگونگی لباس پوشیدن شما، نه تنها بازتابی از شخصیت شما و افراد مرتبط با شما مانند فرزندان، سازمان شما، میزبان و … می باشد، بلکه حتی نوع تربیت خانوادگی شما را نیز به نمایش می گذارد. لباس های شما فقط به شخص شما خلاصه نمی شود.
۳ – نوعی روش دوست شدن با زن ها است
شاید بسیار دور از ذهن باشد، اما پوشیدن لباس های خودنما و بدن نما، گاهی از سوی برخی از زن ها، روش خودنمایی چهره شان است. متاسفانه باید این نکته ی دردآور را قبول کرد. در این شرایط و برای زنی با چنین خصوصیاتی، اطرافیان او ممکن است احساس حقارت و بی کفایتی کنند و بنابراین از وی دوری کنند. ممکن است پوشش شما نوعی افاده و فخرگذاشتن نسبت به دیگران از جمله رئیس تان و دیگر اعضای خانم در سازمان شود. ممکن است حق با شما باشد و این برداشت ها فقط از سوی افرادی که شما را مشاهده می کنند، باشد، اما می توانید این اصطکاک ناخواسته بین خودتان و دیگران را کم کنید.
آن قدر بدن و کالبد خود را به نمایش نگذارید، طوری که دیگران مجالی برای دیدن شخصیت واقعی شما نداشته باشند
۴ – مانعی برای پیدا کردن رابطه ی عاشقانه و معنادار می شود
پوشیدن لباس های بدن نما توسط شما از سوی مردان، وابسته به میزان اعتماد به نفس شان، نوعی خلاء شخصیتی محسوب می شود، حتی اگر واقعا منظور شما ارائه و نمایش چنین تصویری نباشد. آن ها به جای این که شما را زنی متشخص و فهیم ببینند، فکر می کنند یک زن بدون قدرت انتخاب و ظاهر نگر هستید که تا به حال دیده اند. این عدم تطابق بین شخصیتی که توجه ها را به خود جلب کرده است و شخصیت درونی شما، باعث می شود که مردان سطحی نگر به سمت شما جذب شوند و مردان عمیق تر و محتاط تری که می توانند متناسب با شخصیت واقعی شما باشند، از توجه به شما نا امید می شوند. برقراری و حفظ روابط عاشقانه، کاملا مدیون لباس پوشیدن شما نمی باشد.
۵ – بر رابطه ی صمیمانه ی فعلی شما تاثیر منفی خواهد گذاشت
حتما تا به حال با دوست های خود که دختر و همجنس خودتان هستند، روابط دوستانه ی خوبی داشته اید و شاید یک رابطه ی دوستی طولانی مدت با تعهد را تجربه کرده باشید. دقیقا همین سناریو باعث می شود که دوری کردن و نپوشیدن لباس های جلف و خودنما را در اولویت و اهمیت بیشتری قرار دهید. لباس های جلف و سبک، همیشه توجه ها را به سمت خود جلب می کنند. همین جلب توجه زیاد از سوی مردان دیگر، باعث ایجاد حس حسادت از سوی نامزد و یا دیگر دوستان دختر و همجنس شما می شود که با پوشش نامناسب خود، توجه همسران و یا نامزدهای آن ها را به سوی خودتان جلب کرده اید. آیا نمایش اندامتان، ارزش به خطر انداختن و یا از دست دادن روابط عاشقانه و دوستانه یتان را دارد؟
۶ – نمی توانید به بالاترین سطح شغلی خود دست یابید
وقتی که در یک کار گروهی مشارکت دارید، وجود زنی که پوششی تحریک آمیز دارد؛ باعث به وجود آمدن موقعیتی ناخوشایند می شود. منظورم این است که در عینی ترین حالت، نوعی سوء تفاهم کاری به وجود می آید. حتی زمانی که از مهارت های بین فردی خوبی برخوردار باشید. متاسفانه دیگران متوجه تاثیر کارت برنده ی شما که مهارت هایتان است نیستند و به آن ها به دیده ی تردید نگاه می کنند. زمانی که در امر هدایت یک تیم پیشاهنگ می شوید، دوباره با آن ظاهر، باعث فراخوانی همان افکار و برداشت های مسموم می شوید. آیا زنی که لباس های تحریک آمیز پوشیده است، می تواند تصویری حرفه ای از شرکتی را به نمایش بگذارد؟ آیا می تواند به منزله ی الگوی مثبتی برای دیگران باشد؟ آیا تا به حال فکر کرده اید که با این وضعیت، چه وقت می توانید به ارتقای شغلی دست یابید؟ متاسفانه در این شرایط، تفکر حقیری که در ذهن برخی از افراد می گذرد؛ این است که آیا او شایسته ی ارتقا و پیشرفت می باشد؟ آیا او غیر از اندام و خودنمایی قابلیت های حرفه ای در کار نیز دارد؟
برای پیشرفت در شغل خود، شخصیت و قابلیت های کاری خود را به نمایش بگذارید. آرایش کم و سادگی همیشه زیباترین است.
دهه ی اخیر را می توان دهه ی انفجار خودنمایی مدهای تحریک آمیز دانست و بیشترین تبلیغ شان را مدیون توجه خود شیفته گرایانه ی رسانه های اجتماعی دانست. زمانی که در مرز موقعیت هایی نظیر محل کار، تفریح و یا تعاملات اداری و شخصی هستید، انتخاب پوشش و آرایش مناسب برای هر کدام از این موقعیت ها چالش بسیار دشواری است و افراد موفق در این انتخاب ها دقت بیشتری دارند.
بحث در مورد پوشش زنان را نباید با پایمال کردن حق تفکر آن ها و یا ابراز وجودشان در جامعه مساوی دانست، بلکه این که بدانید و بتوانید انطباق مناسب و صحیحی را بین شخصیت درونی و ظاهر بیرونی تان ایجاد کنید، بسیار اهمیت دارد. زمانی که به این تعادل برسید، هیچ ایده و نظری بر شخصیت شما تاثیر نخواهد داشت و دیگر نگران اظهار نظرهای اکثریتی که بدون فکر حرف می زنند، نخواهید بود.
بدین طریق، همدلی و احترام از سوی مردان جامعه که به ارزش درونی شما پی برده اند، واقعا قابل تقدیر خواهد بود. زنان با مهارت های فردی خود و کمی تلاش، به راحتی می توانند در کنار مردان در اجتماع و کار حضور داشته باشند و در این میان، داشتن کفش پاشنه بلند و یا بدون پاشنه، مهم نبوده و تاثیری نخواهد داشت.
زنان و مردانی که می دانند برای حضور در هر جمعی، چه لباسی مناسب است، فرهنگ اجتماعی را درک کرده اند.
منبع: یک پزشک
